فرآیندی که در آن مواد هسته ای بین دو پوسته قرار می گیرد مربوط به ساختار ساندویچ پانل است. با افزایش ضخامت هسته، شما می توانید سختی ساندویچ پانل را بدون ملاحظه ی افزایش وزن و هزینه افزایش دهید.

در ساندویچ پانل از سلول های باز و بسته در ساختار فوم مانند پی وی سی ، پلی اورتان، پلی اتیلن یا پلی استایرن، چوب بالسا، فوم نحوی و پزشکی استفاده می شود از مواد هسته ای است. گاهی اوقات، ساختار لانه زنبوری با سایر فوم برای افزایش قدرت پر شده است. فوم فلزی سلول باز و بسته نیز می تواند به عنوان مواد هسته ای استفاده شود.

از براده شیشه یا کربن گرمانرم تقویت شده با الیاف و یا به طور عمده پلیمرهای گرماسخت (پلی استر غیر اشباع، اپوکسی …) به طور گسترده ای به عنوان مواد پوسته استفاده می شود. ورق های فلزی نیز به عنوان مواد پوسته در برخی موارد استفاده می شود.

هسته به پوسته با چسب یا با اجزای فلزی توسط لحیم کاری با هم پیوند می خورند.

پوسته بیرونی:

ساندویچ پانل در هر دو طرف توسط پوسته  پشتیبانی می شود، و با استفاده از یک نیروی رو به پایین در وسط پانل، نیروهای برشی در مواد را معرفی می کنند. نیروهای برشی در پوست پایین به تنش و پوست بالایی به فشرده سازی منجر می شود.

رابط بین هسته و پوست:

از آنجا که تنش های برشی در تغییر مواد بین هسته و پوسته است، لایه چسب نیز درجاتی از نیروی برشی را می بیند. اگر چسب بین دو لایه خیلی ضعیف باشد، محتمل ترین نتیجه ورقه ورقه شدن خواهد بود.

این نوع از ساختار ساندویچ پانل می تواند در انواع مختلف از جمله ساندویچ پانل FRP ، ساندویچ پانل آلومینیوم ، ساندویچ پانل کامپوزیت ، ساندویچ پانل GRP و غیره استفاده شود.

نظریه ساختار ساندویچ پانل شایع ترین استفاده از مدل خطی است و به یک فرمت از تئوری پرتو مرتبه اول است. تئوری کمانش ساندویچ پانل محلی خطی است که برای طراحی و تجزیه و تحلیل از صفحات ساندویچ پانل از اهمیت برخوردار است، که در ساخت و ساز ساختمان، ساخت و ساز خودرو، ساخت و ساز هواپیما و مهندسی تبرید قابل استفاده می باشد.

جهت مطالعه مقالات بیشتر در مورد ساندویچ پانل اینجا کلیک کنید.